Bugüne kadar kadına dair yazılan, çizilen birçok değerli köşe yazıları varken; ben de naçizane emeğin en iyi örgütlenmiş yapısı Genel-İş, Disk bünyesinin mücadelesi içerisinde yer alan bir kadın olarak 25 Kasım Kadına Yönelik Şiddetle Mücadele Gününe dair söz almak istedim.
Biraz zamanın öncesine gitmek ve oradan anaerkil kadın dünyasından yani kadının etkin olduğu bir toplumsallaşma / örgütlenme modelinden bahsederek konuya girmek isterim. Anaerkil düzende egemenlik kadındayken, topluma kadın hükmeder, soyu kadın belirler ve toplum içinde kadının daha çok saygı gördüğü bir toplum modelinin izleri sürdürülürdü. Kadın ve erkeğin cinsiyet ayrımı olmaksızın besin temininde eşit role sahip olması, dayanışmanın ön planda oluşu ise yadsınamaz bir durumdu. Zaman ilerledikçe Ataerkil topluma geçişle beraber ekonomi, din, üretim araçları, töre ve aile düzeni gibi birçok toplumsal cinsiyetçiliği dayatan kavramların, toplumsal dayanışma noktasında yapılması gereken işlerde fiziksel üstünlük gereği doğduğunda erkek ön plana çıkmaya başlıyor. Zaman içinde toplumlarda erkek egemenliği öyle bir noktaya geliyor ki bugün birçoğumuz toplumlarımızın bir zamanlar kadınlar tarafından yönetildiğinden bihaberiz. Ki bugüne baktığımızda geldiğimiz süreçte ise kadına yüklenen ağır sorumluluklarla beraber kadına bakış açısı tamamen ayaklar altına alınmış, Psikolojik ve Fiziksel şiddete maruz bırakılmış, yok sayılarak toplumun posası olarak görülmeye başlanmıştır.
Kadınlara Yönelik Şiddet ve Ev İçi Şiddetin Önlenmesi Ve Bunlarla Mücadeleye İlişkin Avrupa Konseyi Sözleşmesi olan İstanbul Sözleşmesi dört temel başlıktan oluşmuştur: etkin soruşturma, önleme, koruma ve mağdur destek mekanizmaları oluşturma. Kadınların her türlü şiddetten korunması, kadınlara yönelik şiddetin faillerin kovuşturulması, yargılanması ve cezalandırılması için titizlikle hazırlanmış uluslar arası bir sözleşmedir.
İstanbul Sözleşmesinin iç hukuktaki yansıması olan 6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Yönelik Şiddetin Engellenmesine dair Kanunun uygulanması bakımından karşılaşılan sorunlar hala mevcuyetini korumaktadır. Kadınlar kanun kapsamında alınan koruma kararlarına, tedbirlere rağmen şiddete uğramaya, öldürülmeye devam etmektedir. 6284 sayılı kanun, uygulayıcılarının pasif ve özensizliği ile işlevsiz ve kağıt üstü bir kanun haline getirilmek istenmektedir.
Birçok istatiksel verilerde bu durumu maalesef gözler önüne sermektedir. Devlet; toplumsal cinsiyet eşitsizliğinin sebep olduğu mağduriyetlerin çözümü, kadınların yıllarca mücadele ederek kazandığı hakların her fırsatta geri alınmasıyla değil, toplumsal cinsiyet eşitliğinin kurulması ve korunmasıyla ilgilenmesi gerekirken, sosyal medyadan da takip edildiği üzere haklarına ve mücadelesine devam eden ve destek isteyen kadınların devlet tarafından da şiddete maruz kalışı ise acı bir tablodan öteye de geçemiyor.
Ülkemizde yaşanan bu tabloda eşi tarafından kızının gözleri önünde bıçaklanırken ‘ölmek istemiyorum’ diye bağıran bir anneyi izledik. Daha 10 yaşında kadın olmak zorunda bırakılan yavrularımızın ‘çocuk gelin’ oluşuna şahitlik ettik. Henüz oyuncaklarıyla oynayan kız çocukların uğradığı taciz ve tecavüz davalarına destek verdik. Üzeri örtülmüş kadın cinayetleri ve daha birçok duymaya bile tahammül edemediğimiz olaylar yaşanıyorken seslenişimdir; Korkmadan, yılmadan, tüm yasal veya töresel baskılara ve dayatmalara rağmen susmadan tek yürek mücadeleye devam…
Şiddet adres sormuyor; eğitimli, eğitimsiz, ilerici, gerici muhafazakâr, devrimci, açık, kapalı her tür sosyal konumdaki kadın-erkek şiddet görüyor ve uygulayabiliyor!
Oysa kadın ve erkek eşit yaratılmış ama yaşamı paylaşırken farklı görevleri olan insanlardır. Bugünkü anlayış sürdükçe, insanın-insana, erkeğin-kadına şiddeti ne yazık ki, bitecek gibi değildir. Bu konuda bilinçlenmemiz gerekir!
Fiziksel, cinsel, duygusal ve ekonomik ayrımcılığın ve şiddetin azaldığı bir dünya dileğiyle.
Kendimize olan saygımızı eğer biz vermezsek kimse elimizden alamaz. Ama bence kadına yönelik erkek şiddetini önlemek için gerçek anlamda mücadele; eğitim seviyesini yükseltmek ve yaptırımları ağırlaştırmaktan geçer. Caydırıcı yasalar ve cezalar suçu işleyenin yanına kar kalmayacağını bilmesini de sağlar.
Kadınlarımız, bugün ve her gün daha güvenli bir dünyada insan onuruna yakışır, şiddetten uzak ve eşit bir hayat hak ediyor. Unutmayalım ki, “Kadına Yönelik Şiddet İnsanlığa İhanettir”. Kadınlarımızın yani geleceği şekillendiren insanların daha adil, huzurlu, güvenli ve barışçıl bir dünyada yaşayabilmesi ve takvimlerimizden 25 Kasım’ı çıkarabilme ümidiyle…
Kadın dendiğinde; direnişin, anneliğin, emeğin, haykırışın, mücadelenin, umudun ve yarınların adı olduğunun unutulmaması dileğiyle…